ZorgG!DSWageningen

Filosofiecafé Wageningen

De relatie tussen de technisering van de natuur en de proliferatie van het kwaad
Lezing door Pieter Lemmens

Het idee van het Antropoceen dat de mens de belangrijkste factor is in het huidige geologische tijdperk, heeft een nieuw debat geopend over de toekomst van de aarde. In de techniekfilosofie wordt het Antropoceen vooral geassocieerd met twee nieuwe "aardsferen": de technosfeer en de noösfeer. De technosfeer omvat alle door mensen gecreëerde structuren zoals steden, communicatienetwerken en machines. De noösfeer verwijst naar het idee van een "sfeer van de geest" of een "denkende laag", die wordt gevormd door het collectieve bewustzijn en intellect van de mensheid. Het is de sfeer waarin menselijke kennis, cultuur, ideeën en bewustzijn zich verspreiden en evolueren.

Technosfeer en noösfeer zijn nauw met elkaar verbonden. Volgens filosoof Bernard Stiegler moeten we het Antropoceen bovenal begrijpen als het Entropoceen. Dit betekent dat we leven in een tijdperk van toenemende wanorde (entropie) en afnemende voorspelbaarheid in ecologische en culturele systemen door de opkomst van technosfeer en noösfeer. Stiegler stelt dat we alleen een leefbare toekomst op aarde kunnen hebben als we deze entropisering kunnen omkeren en een nieuw tegengesteld proces van "ont-entropisering" kunnen opstarten. Filosoof Mehdi Kacem betoogt dat we de technosfeer vooral moeten beschouwen als een ''afvalsfeer'', vol verval en lijden. Daarom kunnen filosofische vragen rondom techniek niet los worden gezien van vragen rondom kwaad en lijden. Pieter Lemmens ontrafelt met u de filosofie van de techniek en nodigt u uit tot reflectie over de rol van techniek in onze samenleving.

Pieter Lemmens doceert filosofie en ethiek aan de Radboud Universiteit. Van zijn hand verschenen publicaties over de filosofie van techniek, innovatie, en het werk van onder andere de filosofen Heidegger, Sloterdijk en Stiegler.

• Meer Info